Amol nauf di Kanzl
Von Christa Burkhardt
Schö wi ich noch a glas Mala wo, wo di Kanzl von Pfarre füe mich in di Kering es Größd. De Aldo hod mich nie indressied. An Disch ham me daham a, hou ich gedachd.
Obe di Kanzl, des is wos gans wos anesch. So weid uem und ümme mid an schön bundn Düchla gschmüggd, wu von raushengd. Und uemdrübe Mods a Dächla. Zego wenns in di Kering draschd, wöd me dou uem nie nouss, hou ich gedachd, wi ich noch gla wo und dou nauf geguggd hou.
Wi ich a weng größe wo, hods mich in Kinegoddesdinsd ümme gereud, ess dou kans nauf gschding is, nauf di Kanzl. Dou gej ich egsdra nei di Kering und dann schbild nie amol a Orgl. Blues de Hönich mid seine Gidarr. Und uem di Kanzl lessd sich a kans bligg. Ich sougs wis is: Ich hou dou ümme a weng an Groll ghad als Kind.
Deswache hods mich gfreud, wi ich endlich a Brebarandin wo. Dou hou ich mich gans von no däf sez, ohna es mich a grueße Mo ode di dubied Frisue vo ane düchding Fra in Bligg gsazn gwasd wö. Dou hou ich freia Sichd ghad auf di Kanzl. Des hod me gfalln. Ess mich ölla Leud bedrachd ham, ob ich a andächdich genuch gugg und schö laud midbadn du, des hod mich nie gschdöd. Haubdsach, ich hou nauf di Kanzl könn gegugg.
Ich hous ümme go nie könn dewad, ess sich de Pfarre bei an Lid dach amol debarmd und endlich di Drebbn nauf lafn dud, nauf di Kanzl. Vo di Pfarre wo ane wi de ane solang undewags, es ich bis vie künn geziel hou, era wi uem es Düela aufganga is und si sich iera Bleddla aufn Dischla midn schön bundn Düchla zerechd geruggd ghad ham.
Amol möjched ich a nauf dare Kanzl, hou ich jejdn Sundouch gedachd. Und, Grüäd naa, des jugged mich heid noch. "Sünsd fold de negs in dein Lam?", hod mich mei Mo bei di Daf vo unen Glan gfrouchd, wu ich na des mid mein Schblin dezield hou. "Genau, Alde", hou ich drauf gsochd, wi ich gemergd hou, es des Mannsbild wide amol go negs begreufn dud. "Sünsd fohld me negs."